Ik kreeg de eerste diagnose sacraal chordoom in 2008 per ongeluk tijdens een MRI. De tumor was een grote bal en ik herinner me dat de radioloog zei dat hij niet kon zeggen wat het was. Wat een schok! Ik dacht: "Wat nu?" De volgende ochtend ging ik meteen op zoek naar een goede neurochirurg. Het medisch team in Griekenland stelde voor dat ik naar het buitenland zou gaan om de beste behandeling te vinden met een meer ervaren team.
Bij Johns Hopkins Medicine ontmoette ik de beste mens en dokter, Dr. Ziya Gokaslan, en de reis begon. Mijn operatie duurde 12 uur. Ze vonden een tumor ter grootte van een watermeloen en verwijderden deze met duidelijke chirurgische marges en een normale orgaanfunctie. Een wonder voor iedereen!
Maar de tumor kwam terug en ik werd nog drie keer geopereerd in Johns Hopkins en onderging een CyberKnife- en IMRT-behandeling in Griekenland. Helaas had ik een colostomie en stereotactische radiochirurgie en krijg ik chemotherapie vanwege uitzaaiingen.
Maar ik leef nog steeds.
Vroeger zat ik vol energie, gaf ik les aan mijn leerlingen en was ik de hele dag buiten. Maar nu kan ik niet meer de dingen doen die ik vroeger deed - mijn ziel wil wel, maar mijn lichaam kan niet volgen. Ik heb mijn familie: ouders, man en een 19-jarige zoon die me steunen, maar tegelijkertijd weet ik dat ik dit alleen moet doen. Ik heb de beste dokter ter wereld die me heel goed kent en hij geeft me altijd hoop en de beste zorg. Ik hoop dat er een therapie wordt gevonden voor ons allemaal die worstelen voor het leven!