In 2008 kreeg ik de diagnose chordoom in de hersenstam. Telkens als ik hartverscheurend moest lachen, voelde ik een pijnscheut in mijn achterhoofd. De diagnose werd gesteld door middel van een CT-scan en uiteindelijk bevestigd door een MRI. Ik werd geopereerd en kreeg 10 jaar lang MRI-tests.
Nu, 14 jaar later, voelde ik me uit balans en kreeg ik de diagnose recidief. Ik onderging een tweede operatie en de bijwerkingen waren aanzienlijk erger dan na de eerste operatie. Na mijn tweede operatie onderging ik ook 35 weken protonenbestraling. De artsen waarschuwden dat er complicaties konden optreden, maar u denkt nooit dat het u zal overkomen. Ik kon niet normaal slikken of praten. Ik heb 3 maanden sondevoeding gehad, gevolgd door sliktherapie en daarna logopedie. Mijn stem is nog steeds niet normaal en ik heb een verlamde stemband.
Nu kan ik weer normaal slikken en eten. Ik krijg stembandinjecties om mijn stembanden te versterken, maar ik heb nog steeds problemen. Ik heb ook last van duizeligheid als ik me snel omdraai, een nieuw probleem sinds de eerste operatie. Bovendien is een van mijn ogen kleiner dan de andere, wat niet voorkwam na de eerste operatie.
Door dit alles heen hebben mijn familie en vrienden me erg gesteund. De gebeden en aanmoedigingen van familie en vrienden zijn van onschatbare waarde geweest om me door deze moeilijke tijd heen te helpen. Ik geloof dat het heel nuttig kan zijn om contactgroepen te vinden om je gevoelens te bespreken en ik zou graag in contact komen met anderen die hetzelfde hebben meegemaakt als ik.