Symptomen en diagnose

Hoe wordt een mogelijk chordoom ontdekt?

Chordoom tumoren worden meestal opgespoord door middel van Beelvormend onderzoek, dat organen en andere structuren in het lichaam laat zien, waaronder tumoren. Aan de manier waarop de tumor eruitziet op Beelvormend onderzoek kan een radioloog zien of het om een chordoom gaat.

Als een chordoom wordt vermoed, heeft u magnetische resonantie beeldvorming nodig, ook wel MRI genoemd, om artsen te helpen een diagnose te stellen en een behandeling te plannen. Een MRI is de beste manier om een chordoom te zien en om te zien hoe deze het weefsel eromheen aantast, zoals spieren, zenuwen en bloedvaten. Ongeacht waar de tumor zich bevindt, moet er een MRI van de hele wervelkolom worden gemaakt om te zien of de tumor is uitgezaaid naar of zich heeft ontwikkeld in andere gebieden van de wervelkolom. Chordomen zijn het beste te zien op een MRI met een T2-gewogen beeldvorming.

Een ander Beelvormend onderzoek genaamd computertomografie, ook wel CT of CAT-scan genoemd, wordt aanbevolen in aanvulling op MRI als het niet zeker is of de tumor een chordoom is. CT-scans van de borst, buik en bekken worden aanbevolen om er zeker van te zijn dat de tumor zich niet heeft verspreid. Beelvormend onderzoek moet worden geïnterpreteerd door een radioloog die ervaring heeft met het diagnosticeren van bottumoren.

In sommige gevallen kunnen artsen een positronemissietomografie of PET-scan bestellen. Dit zijn meestal scans van het hele lichaam die zoeken naar wijdverspreide tumoractiviteit. Een PET-scan geeft informatie over de stofwisselingsfunctie van je lichaam; bij kanker in het bijzonder spoort een PET-scan tumoren op die snel glucose (suiker) verbruiken. Kankercellen metaboliseren veel meer glucose dan gewone cellen, dus tumoren "lichten op" op de scan. Omdat chordoomcellen meestal langzaam groeien, worden ze echter niet altijd zo goed opgepikt door PET-scans en daarom worden ze niet veel gebruikt voor het diagnosticeren van chordomen.

Hoe wordt de diagnose chordoom gesteld?

Beelvormend onderzoek kan de mogelijkheid van een chordoom aantonen, maar een definitieve diagnose kan alleen worden gesteld door een patholoog die een monster van het tumorweefsel onder een microscoop onderzoekt. Daarom kan uw medisch team overwegen om vóór de operatie een klein stukje weefsel van de tumor te nemen, een biopsie genoemd, als de tumor veilig kan worden bereikt (zie de belangrijke informatie hieronder over biopsies).

Weefselmonsters moeten worden beoordeeld door een patholoog die ervaring heeft met het diagnosticeren van bottumoren. Uw patholoog kan uw tumorweefsel testen op de aanwezigheid van een eiwit met de naam brachyury (ook bekend als TBXT). Bijna alle chordomen hebben hoge niveaus van brachyury, waardoor het nuttig is voor de diagnose.

Voor sacrale en mobiele wervelkolom tumoren wordt een trocar CT-geleide biopsie aanbevolen en deze moet vanaf de rug worden gedaan. Trocar CT-geleide biopsie maakt gebruik van een CT-scan om de biopsienaald precies naar de juiste locatie te leiden. De biopsienaald zit in een buisje om te voorkomen dat tumorcellen zich langs de naald verspreiden - dit wordt vaak verspreiding genoemd. Bespreek met uw arts of hij van plan is om deze methode te gebruiken als een biopsie wordt aanbevolen.

Tumoren van de schedelbasis kunnen moeilijk veilig te bereiken zijn voor een biopsie, dus kan uw chirurg kiezen voor een biopsie tijdens de operatie. Dit betekent dat een patholoog bereid is om een monster van het tumorweefsel dat aan het begin van de operatie wordt verwijderd, te onderzoeken en direct een diagnose te stellen.

Als u een biopsie vóór de operatie laat uitvoeren, wordt aanbevolen dat uw chirurg tijdens de operatie het weefsel rond het gebied van de biopsie weghaalt om chordoomcellen te verwijderen die zich mogelijk hebben verspreid toen de biopsie de tumor verstoorde.